شعر لعنتی


لعنت به من ِ بی تو دپرزم
لعنت به ثانیه هایی که می کُشم
لعنت به وقت، به وقتی که میروی
لعنت به وقت، به وقتی که ثابت است
لعنت به روز که بی تو چه شب شده
لعنت به من که بی تو چه می شوم
لعنت به من که بی تو چه بی کسم
لعنت به آن کسی که به جای من آمده
لعنت به هرکسی که به جای من آمده
لعنت به این لحظه های بی تو هیچ
لعنت به این ثانیه های بی تو گیج
لعنت به این شعر که لعنتی شده
لعنت به هرکسی که موجبش شده
لعنت به او که فدای تو می شود
لعنت به این زمان که بی تو نمی رود
لعنت به تو!! نه!!! بمان!!!!
لعنت به من که بی تو لعنتی شدم!
برگرد به پیش من! پایان ِ خوب ِ شعر!
برگرد که معجزه با بودنت شود. 



هادی کامل